علاوه بر اینکه یک ماده قوی و قابل اعتماد در انواع محصولات غذایی است، کپسول پولولان همچنین می تواند مزایای بزرگی را ارائه دهد. یکی از این مزایا، توانایی پوشاندن طعم و بو است. این باعث می شود کپسول پولولان به یک ماده محبوب در غذاهایی با سطوح بالای پروتئین و چربی از جمله گوشت، مرغ و ماهی تبدیل شود. همچنین به تازه تر نگه داشتن غذا برای مدت طولانی تری کمک می کند. در حال حاضر، پولولان در صنایع غذایی و دارویی استفاده می شود. کاربردهای اصلی آن به عنوان عامل پوشش و غلیظ کننده است. همچنین می توان آن را از نظر شیمیایی اصلاح کرد تا فعالیت آن را افزایش دهد. همچنین قادر به تشکیل فیلم های ضد اکسیژن قوی است. خواص آن آن را برای محصور کردن مواد حساس به اکسیداسیون ایده آل می کند. در مقایسه با ژلاتین، پولولان 9 برابر محافظت بهتری در برابر اکسیداسیون ارائه می دهد. غیر سمی، بی مزه و بی بو است. همچنین در آب بسیار محلول است و بسیار پایدار است. علاوه بر این، می توان آن را قالب گیری کرد و به صورت رشته ها و پودر چرخاند.

کپسول پولولان


همچنین یک عامل عالی برای لایه های نازک است. علاوه بر این، پولولان انعطاف پذیری بالایی دارد. در برابر حرارت و تغییرات pH پایدار است. علاوه بر این، یک ماده زیست تخریب پذیر است. می توان از آن در ساخت سیستم های دارورسانی استفاده کرد. با استفاده از ترکیبات تشکیل دهنده فیلم پولولان آبی، ممکن است یک کپسول سخت با قالب گیری غوطه ور ساخته شود. این امکان تجویز سریع عوامل دارویی به بیماران را فراهم می کند. تعیین خواص فیزیکی فیلم و سرعت انحلال کپسول مهم است. در این مطالعه فیلم پولولان آبی حاوی ترکیبات مختلف GRAS اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که فیلم‌هایی با زمان پیشرفت سریع از گلیسیرین و پلی‌دکستروز تشکیل شده‌اند. یک کپسول پولولان را می‌توان برای مصرف از طریق نوشیدن یا نصب در حفره‌های بدن استفاده کرد. ظرف حاوی 60-90 درصد وزنی پولولان است. علاوه بر این، ممکن است یک لایه پوشش روی ظرف اعمال شود.

این پوشش می تواند مخلوط پودری در دسترس تجاری یا ترکیبی از پودر و یک عامل پوشش دهنده باشد. روش های مختلفی برای پوشاندن طعم در فرمولاسیون های دارویی استفاده شده است. علاوه بر مهار طعم ناخوشایند، آنها همچنین می توانند فراهمی زیستی برخی از اشکال دارویی را بهبود بخشند. در این روش، ماده فعال تلخ در یک ماتریس پلیمری محصور می شود. این اجازه می دهد تا فعال تلخ در حالت خشک باقی بماند و تعامل بین فعال تلخ و جوانه های چشایی را به حداقل می رساند. این روش یک روش معمول برای پوشاندن طعم است. روش دیگر خشک کردن با اسپری است. این فرآیند شامل اتمیزه کردن خوراک و به دنبال آن تماس با هوا و خشک شدن است. با استفاده از این تکنیک، فرمول‌ها از نظر رهایش دارو، تجزیه، سختی، شکنندگی و طعم مورد ارزیابی قرار گرفتند. این نوع فناوری نسبت به فرآیندهای پلیمریزاسیون جدید گزینه ای در دسترس تر است. در میان پلیمرهای زیست تخریب پذیر متعدد، پولولان دارای تعدادی خواص شگفت انگیز است که آن را برای کاربرد در صنایع غذایی مناسب می کند. نفوذپذیری کم آب، خواص مانع اکسیژن عالی، و قابلیت های عالی تشکیل فیلم، آن را به یک کاندیدای جذاب برای طیف گسترده ای از کاربردهای غذایی تبدیل کرده است.

این یک پلیمر غیر ایمنی زا، غیر سرطان زا و غیر جهش زا است. همچنین زیست تخریب پذیر است و آن را به گزینه ای مناسب برای کاربرد در صنعت بسته بندی مواد غذایی تبدیل می کند. در صنایع غذایی، پولولان را می توان به عنوان یک چسب، یک عامل پوشش، یک غلیظ کننده و یک فیلم خوراکی استفاده کرد. همچنین یک عامل ضد میکروبی موثر است. علاوه بر این، می توان از آن برای محافظت از محصولات غذایی و افزایش عمر مفید استفاده کرد. به عنوان یک پلیمر زیستی، پولولان را می توان برای افزایش فعالیت آن مشتق کرد. علاوه بر این، می توان آن را با گروه های واکنش گر پیوند زد تا حلالیت آن را تغییر دهد. در میان تمام کپسول های موجود در بازار، پولولان به عنوان استاندارد طلایی برای اعتبار گیاهی و بدون نشاسته آن برجسته است. نقاط قوت آن شامل اندازه گیری خوبی از استحکام و کشش، و مقدار زیادی از تبلیغات است. همچنین در مقایسه با کپسول‌های توسعه‌یافته معمولی، مقرون به صرفه‌ای نسبی است. علاوه بر این، بهترین انتخاب برای یک ماده محصور کننده است، زیرا به راحتی قالب گیری و شکل می گیرد. بزرگترین نقطه ضعف آن وجود اجزای مرطوب کننده است که می تواند قرص بسیار وسوسه انگیز را فرسایش دهد. ذخیره سازی و حمل و نقل آن مستلزم دقت کافی است، اما نتایج ارزش تلاش را دارد.