1. مواد پوشش:

پوشش های روده ای شامل پلیمرها و ترکیبات مختلفی است که از داروهای دارویی در برابر محیط اسیدی معده دفاع می کند. انتخاب این مواد به طور قابل توجهی بر کارایی قرص تأثیر می گذارد. پلیمرهایی مانند سلولز استات فتالات (CAP)، هیدروکسی پروپیل متیل سلولز فتالات (HPMCP) و کوپلیمرهای متاکریلیک اسید معمولاً به دلیل خانه هایشان با pH لمسی استفاده می شوند. این مواد سطوح مختلفی از محافظت را در مقابل اسید شکم ارائه می‌کنند و مطمئن می‌شوند که دارو تا رسیدن به روده دست نخورده باقی می‌ماند. تمایل مواد پوشش به عناصری مانند ویژگی های دارو، مشخصات پرتاب ترجیحی و سازگاری با عامل دارویی فعال بستگی دارد.

2. ضخامت پوشش:

ضخامت پوشش روده یک مسئله اساسی است که بر عملکرد قرص تأثیر می گذارد. برای محافظت از داروها از محیط اسیدی خشن شکم باید به اندازه کافی باشد. با این حال، یک پوشش بیش از حد ضخیم احتمالاً راه‌اندازی دارو را در داخل روده‌ها متوقف می‌کند و بر جذب و اثربخشی بهبودی دارو تأثیر می‌گذارد. دستیابی به مناسب ترین ضخامت پوشش شامل فرمول منحصر به فرد و استراتژی های هوشیاری در نقطه ای از روش تولید است. یکنواختی در ضخامت پوشش در قرص ها برای اطمینان از انتشار منظم دارو بسیار مهم است.

3.PH-حساسیت:

پوشش های انتریک برای پاسخگویی به لایه های pH دقیق طراحی شده اند. آنها در محیط اسیدی شکم (PH 1-3) دست نخورده می مانند و در محیط قلیایی بزرگتر روده حل می شوند (pH 6-7). عملکرد این پوشش ها به پتانسیل آنها برای مقاومت در برابر شرایط اسیدی و در عین حال بسته شدن جامد و اطمینان از محافظت دارو تا رسیدن به وب سایت فرضی حرکت متکی است. ماهیت لمسی pH این پوشش‌ها برای جلوگیری از انتشار نابه‌موقع دارو و کاهش توانایی در داخل شکم ضروری است.

4-خواص دارو:

خانه های دارو که کپسول می شوند بر کارایی پوشش های روده تأثیر می گذارد. برخی از داروها بیشتر در معرض تخریب در محیط اسیدی شکم هستند. بنابراین، آنها به یک پوشش روده قوی نیاز دارند تا از محافظت آنها تا رسیدن به روده اطمینان حاصل شود. عواملی همراه با تعادل شیمیایی، حلالیت و حساسیت به تغییرات pH الزامات دقیق پوشش روده را برای حفظ یکپارچگی و اثربخشی دارو تعیین می‌کنند.

5. فرآیند تولید:

عملکرد قرص های با پوشش روده به طور پیچیده ای با سیستم تولید مرتبط است. تکنیک کپسوله‌سازی، کاربرد پوشش و تکنیک‌های خشک کردن به‌طور قابل‌توجهی بر درجه اول و عملکرد آخرین محصول تأثیر می‌گذارد. یکنواختی در ضخامت پوشش، کنترل منحصربه‌فرد پارامترهای تکنیک، و پایبندی به شیوه‌های تولید خوب (GMP) برای ساختن کپسول‌های دارای پوشش روده‌ای ثابت و قابل اعتماد مهم هستند.

6. شرایط نگهداری:

شرایط مناسب گاراژ برای حفظ عملکرد کپسول‌های دارای پوشش روده بسیار مهم است. عواملی از جمله دما، رطوبت و قرار گرفتن در معرض نور می توانند بر پایداری پوشش روده و داروی کپسوله شده تأثیر بگذارند. موقعیت‌های ذخیره‌سازی نادرست ممکن است منجر به تخریب پوشش، تغییر در سینتیک راه‌اندازی دارو و کاهش ظرفیت کارایی درمانی شود. بسته بندی و ذخیره سازی مناسب با رعایت نکات تشویقی برای حفظ یکپارچگی قرص ها تا تاریخ انقضای آنها بسیار مهم است.

7. نمایه انتشار دارو:

پوشش‌های روده‌ای نقشی اساسی در دستیابی به پروفایل مورد علاقه راه‌اندازی دارو دارند. بسته به خواسته های درمانی، داروها ممکن است نیاز به راه اندازی به موقع، مداوم یا هدفمند نداشته باشند. عملکرد پوشش روده در توانایی آن برای کنترل و تعدیل پرتاب دارو در محل حرکت ترجیحی در روده نهفته است. تطبیق ویژگی‌های پوشش روده متناسب با نیازهای رهاسازی دارو، بیشترین پیامدهای درمانی مفید و تبعیت فرد مبتلا را تضمین می‌کند.

8. تست سازگاری:

اطمینان از سازگاری بین دارو و پارچه پوشش روده ضروری است. آزمایش سازگاری شامل ارزیابی هرگونه تعامل توانایی بین ماده دارویی فعال (API) و پارچه پوشش است. مشکلات ناسازگاری احتمالاً باعث تنظیم تعادل دارو، اثربخشی یا یکپارچگی پوشش روده می شود. ارزیابی و آزمایش کامل در طول توسعه فرمول برای تضمین سازگاری دارو و پارچه پوشش روده انتخاب شده مهم است.

کپسول های توخالی با پوشش روده