کپسول های با پوشش روده آنهایی هستند که دارای پوشش پلیمری هستند که دارو را از انحلال در محیط معده محافظت می کند. این امر از واکنش های نامطلوب دارو به معده و اسیدیته معده جلوگیری می کند. همچنین از انحلال دارو پس از خالی شدن معده محافظت می کند. سلولز استات فتالات یک ماده کمکی است که در کپسول های دارای پوشش روده استفاده می شود. نقش مهمی در پوشش مقاوم در برابر مایع معده و بایندر ماتریکس ایفا می کند. همچنین به عنوان یک ماسک کننده طعم عمل می کند و ممکن است در ترکیب با سایر مواد کمکی استفاده شود.

پلیمر مورد استفاده برای تشکیل پوشش روده ای سلولز استات فتالات (CAP) است. این پلیمر دارای ویسکوزیته ذاتی 0.68 دسی لیتر بر گرم است و در دمای 20 درجه سانتیگراد جامد است. این پلیمر می تواند به ابعاد مختلف تجزیه شود. اولین بار توسط شرکت Eastman Kodak در سال 1940 ثبت اختراع شد. با افزودن یک انیدرید فتالیک به سلولز سنتز می شود. CAP خصوصیت بسیار روده ای دارد و در محلول های آبی محلول است. استات فتالات سلولز به صورت پودر سفید در بازار موجود است. به جز طعم و بوی کمی اسیدی آن با CAP یکسان است.

در ساخت کپسول های روده ای Eudragit L100-55، دانشمندان یک گروه کربوکسیلیک را در یک کپسول ژلاتین قرار دادند تا از تجزیه دارو توسط آنزیم معده جلوگیری کنند. سیستم تحویل وابسته به pH نیز فراهمی زیستی دارو را بهبود بخشید. این فرمول با استفاده از طیف‌سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FTIR) و یک میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مشخص شد. سیستم تحویل مبتنی بر کپسول 45-54٪ از فعالیت پروتئین آزاد شده را حفظ می‌کند. این کپسول حاوی یک پوسته ژلاتینی است و با پلیمرهای روده ای خانواده Eudragit پوشیده شده است.

این پلیمرها در pH 6 یا کمتر حل می شوند و برای رهاسازی هدفمند در روده بزرگ و روده کوچک در نظر گرفته شده اند. کپسول های روده Eudragit L100-55 طوری فرموله شده اند که به راحتی برای بیمارانی که مشکل بلع دارند تجویز می شود. فرمول پوشش داده شده با روده نتیجه کواسرویاسیون پیچیده است، فرآیندی که شامل دو پلیمر با بار مخالف است (Eudragit آنیونی است و کیتوزان کاتیونی است). نانوذرات چسبنده حاصل زیست سازگار و غیرسمی هستند.